มีคนกล่าวว่า ตัวอย่างที่ดีดีกว่าคำสอน คำดังกล่าวนี้แม้จะเป็นความจริงที่ต้องรับไว้ แต่ในหลายๆครั้ง ก็มักก่อให้เกิดปัญหาของการ “ สะดุด ” โดยเฉพาะเมื่อเรารู้สึกผิดหวังที่เห็นว่าผู้นำหรือผู้เทศนาสั่งสอนเราดำเนินชีวิตไม่ตรงหรือสอดคล้องดังคำที่ได้เทศนาสั่งสอน ซึ่งปัญหอาจจะมาจาก เราเข้าใจผิดเอง หรือผู้นำเหล่านั้น อ่อนแอในบางด้านของชีวิต อาจจะขาดความระมัดระวัง ในบางครั้งทำไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ และอาจมีผู้ที่ดำเนินชีวิตโดยเจตนา เพราะคิดว่าสามารถพรางตาคนอื่นไม่ให้เห็น
    ซึ่งเป็นการขาคความรับผิดชอบการกระทำเหล่านั้นจะต้องรับการพิพากษาที่เข้มงวดจากพระเจ้า

ดังนั้น คำว่า “ สะดุด ” จึงเป็นแฟชั่นที่ล้ำยุคในปัจจุบัน และบางคนก็สะดุดตัวเองโดยไม่รู้ตัว เพราะมัวไปมองหาความผิดของคนอื่น บ้างก็สะดุด โดยไม่มีเหตุผลอันสมควรถ้าหากเราพิจารณาให้ดีจะพพบว่าปัญหา “ สะดุด ” นี้แก้ไขได้ ทั้งต่อผู้ที่มักสะดุด และผู้ที่เป็นหินสะดุด ขอให้เรามาดูวิธีดังต่อไปนี้

    1. ให้ทุกคนจงยอมรับความจริงว่า ไม่มีมนุษย์คนใดที่สมบูรณ์เพียบพร้อมไปทุกสิ่ง แต่ทุกคนมีความบกพร่องอ่อนแอไม่มากก็น้อย จึงไม่ควรให้ตัวของผู้นั้นมาเป็นเหตุแห่งการสะดุดแต่จงเรียนรู้จัก “การเตือนสติซึ่งกันและกันตลอดเวลาที่เรียกว่าวันนี้” ( ฮีบรู 3: 13 )

    2. ให้เราระลึกถึงคำสอนของพระเยซู ที่สอนให้เราดูการดำเนินชีวิตของพวกฟาริสี แต่อย่าประพฤติตามแบบอย่างแห่งการดำเนินชีวิตของเขา ( มธ. 23:3 ) ฟังและพิสูจน์และเลือกเอาสิ่งที่ดีไว้ แล้วละทิ้งสิ่งที่ไม่ดีออกไป ( 1ธส.5:21 -22) มีคำสอนเป็นอันมากที่สามารถเอามาเป็นหลักการของพระวจนะ แม้ผุ้สอนอาจจะเป็นคนอ่อนแอก็ตาม เราจงตระหนักว่า เราติดตามพระคำของพระเจ้าและไม่ได้ผูกชีวิตไว้กับคนที่สอนเรา

    3. อย่าเอาตัวของเราเองเป็นมาตรฐานไปวัดคนอื่น โดยเฉพาะในด้านลบ เพื่อจะให้ตัวเองดูดีกว่า แต่ในขณะเดียวกันก็ไปสะดุดว่า เขาแย่กว่า ( 1โครินธ์ 4:4-5 )

    4. ส่วนผุ้ที่ทำตัวเป็นหินสะดุดก็ควรตระหนักว่า ตนควรดำเนินชีวิตอย่างไร จะต้องจำไว้เสมอว่า พระเยซูตรัสอย่างไรเรื่องผู้ที่ทำให้พี่น้องสะดุด ( มธ.18: 6) ควรรู้ว่าทุกสิ่งที่ทำไปจะต้องให้การต่อพระเจ้า ( 2โครินธ์ 5: 10 ) อย่ามัวอ้างว่าตนเป็นมนุษย์ที่อ่อนแอ แต่จงปรับปรุงตัวเสียใหม่( กลับใจ )

    5. จงรู้จักหันมาพิจารณาตัวเองเสียบ้าง เพื่อจะได้เข้าใจคนอื่นๆดีขึ้น ( กท.6: 1,4 ) ขออย่ามัวแต่สะดุดอยู่เลย จงหยุดและกลับมาพิจารณาเรื่องต่างๆ ให้จริงจัง อย่างคนที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว และไม่ใช่ทารกฝ่ายวิญญาณ